5 jaar woont hij pas in de Buitenhof. Maar hij voelt zich er thuis. Zijn kinderen gaan er naar school en zijn zoon speelt er voetbal. De rust, ruimte en het groen spreken hem aan. En toch is Murat Hanci meestal te vinden in winkelcentrum De Hoven – net buiten de Buitenhof – waar hij en zijn vrouw Anita een eetgelegenheid hebben.
“Ondernemerschap en de horeca zitten in mijn bloed. Mijn vader werkte in Nederland. Hij haalde de rest van zijn gezin in 1996 vanuit het Turkse Ankara naar Drachten. Ik was toen 16 jaar. Spannend was het zeker. Je bent een puber en komt aan in een vreemd land, met een vreemde taal. Maar ik, mijn 2 broers, zus en moeder wisten altijd al dat dit een keer ging gebeuren. We hadden sympathie voor Nederland en wilden er graag wonen. Ik was altijd al fan van het Nederlands elftal. Ik ben sociaal, een echte babbelaar en leerde de taal snel.”
Gevulde aubergine
“Mijn vader had een restaurant in Groningen en begon een Turkse winkel in Drachten. We verkochten Turkse producten, maar eigenlijk waren wij het enige Turkse gezin dat daar woonde. De dorpsbewoners waren nieuwsgierig en al snel hadden we een vaste klantenkring. Ik gaf ze recepten, zodat ze de producten die ze kochten ook op een goede manier klaar konden maken. Wat favoriet was? Gevulde aubergine en moussaka. In 2002 ging mijn vader terug naar Ankara. Hij had zoveel last van hooikoorts. Zelfs medicijnen werkten niet. Ik heb nog een tijd een pizzeria in Hoogezand gehad. De Italiaanse keuken ligt mij wel.”
Werken en reizen
“Heel bewust heb ik mezelf ingeschreven in deze regio. Ik heb even in de TU-wijk gewoond, maar moest als snel plaatsmaken voor nieuwbouw. Gelukkig had ik tijdens mijn werk als kok in een restaurant in Noordwijk Anita ontmoet. Zij werkte daar ook en was al net zo ervaren in de horeca als ik. Het klikte. Ik verhuisde naar Wassenaar. Het ondernemersbloed kroop waar het niet gaan kon en in 2015 begonnen we een restaurant in Zandvoort. Een mooie plek. Maar wel heel ver weg van Wassenaar. Inmiddels hadden we ook kinderen gekregen. Door het vele werken én reizen zag ik ze amper. Dat wil je niet. En dus hakten we de knoop door om het restaurant te verkopen. Ik stond nog altijd ingeschreven in Delft en kon een mooi appartement in de flat aan de Cesar Franckstraat krijgen. Mijn moeder woont boven ons. En mijn broers en zus ook in de buurt. Heerlijk.”
Voetbal kijken
“We wonen vlakbij de supermarkt, het ziekenhuis en het groen. Wat wil je nog meer? Je bent zo op de snelweg. Wil je je hoofd leegmaken, loop je zo het park ik. Mijn zoon voetbalt bij Full Speed. Ik houd van voetbal kijken. En de kinderen zitten in de wijk op school. Ik heb van niemand last. Mijn moeder past vaak op, want Anita en ik hebben sinds 2017 eetgelegenheid Het Hoekje in De Hoven. Daar zie ik buren ook nog wel eens terug. We hebben een vaste klantenkring. Ik noem het ook wel eens ‘mijn familie’. Ik werk al zo lang in de horeca, maar hier in Delft voel ik mij echt thuis. Ah een klant! Kopje koffie?”